Նմանեմ, եցի

ն.

μιμέομαι imitor. Որպէս միմոս ձեւացուցանել զնմանութիւն այլոց՝ հանգոյն կապկի.

Սատիրականս անուանելով, իբրու ասեն՝ նմանեն զամենայն այլակերպս. (Պղատ. օրին. ՟Է։)

Գեղեցկաձայն նմանօղս ի ներքս մուծանելով. (անդ։)

չ.

ՆՄԱՆԵՄ, եցի, եա՛. չ. ՆՄԱՆԻՄ, եցայ, եա՛ց. ձ. ὀμοιόομαι, -ουμαι, ἁφομοίουμαι, ἑξομοίουμαι assimior, comparor, conformor μιμέομαι imitor, sequor. Նման լինել. համեմատ գտանիլ. բերել յինքեան զնմանութիւն ուրուք կամ իրիք. եւ Զհետ երթալ, հետեւել. նմանիլ, կըլմանի, հետեւիլ.

Մի՛ նմանիցէք նոցա։ Նմանեսցէ առն իմաստնոյ, կամ յիմարի։ Նմանեալ որդւոյն աստուծոյ։ Կամէին ամենայնիւ նմանել նոցա։ Ո՛րպէս պարտ է ձեզ նմանել մեզ։ Պղնձագործաց նմանէ։ Նմանեցաւ արքայութիւն երկնից՝ առն, որ եւ այլն։ Նմանեսցի արքայութիւն երկնից տասն կուսանաց.եւ այլն։

Նմանեցէ՛ք աստուծոյ որպէս որդիք սիրելիք. (Յճխ. ՟Բ։)

Ոմանց նմանեցէ՛ք, եւ զոմանս ատեցէ՛ք. (Ոսկ. հերոդ.։)

Անշահ եւ ունայն անօթոց նմանեաց. (Համամ առակ.։)

Սեռն նմանեաց նիւթոյ, եւ կերպի՝ տարբերութիւն. (Պորփ.։)

Ի կեանս իւրեանց նմանեցին քաջ նահատակացն մահուամբ. (Եղիշ. ՟Ը։)

Ի նմանութենէ տեառնն՝ որ առ մեզ, մեծ է օգուտն, զի եւ մեք նմանեսցուք առ նա. քանզի եթէ ոչ ինքն էր նմանեալ առ մարդիկ, ոչ կարէին մարդիկ նմանել առ նա. այլ առ աստուած. մարդ եղեալ նմանին մարդիկ. (Աթ. ՟Գ։)

Լինի եւ հյց. խնդրով ըստ յն. ոճոյ.

Նա մտցէ ընդ իս դիւրաբար, որ զիմս նմանեաց բարեգթութիւն առ աղքատս. (Ոսկ. մտթ.։)

Զվարս եւ զբանս սրբոց հարցն ընթեռնուն, իսկ զխոնարհութիւն նոցա, եւ զայլ ճգնութիւնս ոչ նմանեն. (Վրք. հց. ՟Բ. այսիքնն ոչ հետեւին. (տպ. ոչ նմանեցուցանեն նոցա)։)

Որքան ինչ կարողութիւն է, զաստուած նմանի, որ կամին՝ զի ամենայն մարդ կեցցէ. (Մաքս. ի դիոն.։)

Օրինակն մասն ինչ նմանէ զճշմարտութիւնն. (Ոսկիփոր.։)

Զուարակին զենումն յայտնեալ նմանեաց ի բաց զլինելն ի մեղաց. (Մեկն. ղեւտ.) (իբրու օրինակեաց)։ cf. ՆՄԱՆԵՄ. ն։

դնմազ. ՆՄԱՆԻ, եցաւ. դնմազ. εἵκει, ἕοικε videtur. Նման է. այսինքն ի դէպ գայ. հաւանելի է. երեւի. թուի.

Բայց նմանի՛, եթէ զայս՝ զոր ասացեալ է, լուաւ ի նոցանէն. (Եւս. պտմ. ՟Բ. 7։)

Զբնութիւն՝ բազմաց զանյայտագոյնսն նմանեցաւ երեւեցուցանել. (Փիլ. իմաստն. եւ այլուր ստէպ։)